woj wielkopol
Encyklopedia PWN
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
region hist. ukształtowany na pograniczu wielkopol.-brandenbursko-śląskim;
miasto w woj. wielkopol., w powiecie poznańskim, na pograniczu Poznańskiego Przełomu Warty, Doliny Środkowej Obry i Kotliny Śremskiej, nad Kanałem Mosińskim, na południowo-wschodnim krańcu Wielkopol. Parku Nar., w otoczeniu lasów.
